සඳක කැල්මක් ලබනු රිසියෙන්
පියාඹා යයි තුටින් තුරුපත
තිතක් වී ඈතකට යන විට
ගසක දුක ඇහුවෙ නෑ කිසි කල

එළිය රැදෙතැයි තවත් තිබෙතැයි
අමාවක දින මග සොයන පත
නිහඬ ඈතක නෙත වෙලා හුන්
ගස වැළඳගෙන හඩා වැලපිණ...